"അതെ ഇതെന്‍റെ നൂറാമത്തെ കഥയാണ്...ഞാന്‍ നിങ്ങളോട് പറയുന്ന നൂറാമത്തെ കഥ.."
നീണ്ട ചെവിയും, തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളുമുള്ള എല്ലാ "പി.കെ " കുഞ്ഞുങ്ങളും ഗുരുനാഥന്‍ പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ ജാഗരൂകരായി..പുതിയ കഥ കേള്‍ക്കാന്‍..ഗുരു പറയുന്ന നൂറാമത്തെ കഥ കേള്‍ക്കാന്‍..
"ഇനി ഞാന്‍ പറയുന്ന കഥ പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഒരു പ്രധാന ഗോളത്തെ പറ്റിയുള്ള കഥയാണ്.ഇവിടെ നിന്നും കോടികണക്കിന് പ്രകാശ വര്‍ഷങ്ങള്‍ ദൂരെ സൗരയൂഥത്തിലെ സൂര്യനെ ചുറ്റുന്ന ഭൂമി എന്ന മൂന്നാമത്തെ ഗ്രഹത്തിന്‍റെ കഥ. നിങ്ങള്‍ എല്ലാവരും ഒരു പാഠം ആക്കേണ്ട കഥ....
പി.കെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ മിഴിച്ച് നോക്കുമ്പോള്‍ അവരുടെ ചിന്തയിലേക്ക് ദൂരെ പ്രകാശ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ദൂരെ അന്യമായ ഒരു ഗ്രഹത്തെ പറ്റിയുള്ള ചിന്തകള്‍ ഉദിച്ചു തുടങ്ങി.."ഭൂമി...പണ്ട് കേട്ടിരുന്നു...പ്രപഞ്ചത്തില്‍ തങ്ങളുടെ ഈ മഞ്ഞ ഗ്രഹത്തിന് മുന്‍പേ ജീവന്‍ ആവിര്‍ഭവിച്ച ആ ഗൃഹത്തെ പറ്റി..
'ഭൂമി...സൂര്യനും,മാറ്റ് ചന്ദ്രന്മാരും, ഗ്രഹങ്ങളും ചേര്‍ന്ന്‍ സൃഷ്ടിച്ച സമശീതോഷ്ണ കാലാവസ്ഥയും, ജലവും, വായുവും നിറഞ്ഞ ഒരു ഗോളം..അതിന്റെ നാഥനായ ദൈവം ആദിയില്‍ ജീവന്‍ സൃഷിച്ചു...ആദ്യം സസ്യങ്ങളും, പിന്നെ ചെറു ജീവികളും..പിന്നെ മറ്റുള്ള ജീവികളും..ഒടുവില്‍ ദൈവത്തിന്റെ പ്രതി പുരുഷനന്മാരായ മനുഷ്യരെയും...ദൈവം പ്രതിപുരുഷന്മാര്‍ക്ക് മാത്രം മറ്റുള്ള ജീവ ജാലങ്ങളെക്കാള്‍ ബുദ്ധിയും, വിവേകവും, യുക്തിയും നല്‍കി..അതായിരുന്നു അവരുടെ ദൈവം ചൈയ്ത ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റും..
ഗുരുനാഥന്‍ പറഞ്ഞ ആ കാര്യം മാത്രം അവര്‍ക്ക്‌ മനസ്സിലായില്ല...കൂടുതല്‍ ബുദ്ധിയും, വിവേകവും, തിരിച്ചറിവും നല്ലതല്ലേ..ഈ ഗ്രഹത്തിലെ എല്ലാ പി,കെ കളും ബുദ്ധിയുള്ളവര്‍ തന്നെ..ഭൂമിയില്‍ വരെ പോയി വന്ന ചില പി.കെ പൂര്‍വികര്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് ഉണ്ട്...പിന്നെയെന്ത് കൊണ്ട് തങ്ങളുടെ രൂപത്തിന് സമന്മാരയിരുന്ന മനുഷ്യരെ കുറിച്ച് ഗുരു അങ്ങിനെ പറയുന്നത്..
"എല്ലാ പി.കെ കളും മനസ്സിലാക്കേണ്ട ഒരു വലിയ കാര്യമുണ്ട്...ഭൂമിയില്‍ മനുഷ്യന്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടപ്പോള്‍ അവനു ദൈവം നല്‍കിയ ബുദ്ധി, വിവേകം എന്നതിനേക്കാള്‍ ഉപരി അവനു നല്‍കിയ ഒന്നുണ്ട്.."പരസ്പരമുള്ള വേര്‍തിരിവ്‌.."മനുഷ്യന്‍ ആദ്യം ആ ഭൂമിയിലുള്ള എല്ലാ ജീവജാലങ്ങള്‍ക്ക് മീതെ അധീശത്വം കൈ വരിച്ചു..അതിനു വേണ്ടി അവന്‍ അവന്‍റെ ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് ആയുധങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിച്ച്‌..മൃഗങ്ങളുടെ നഖങ്ങള്‍ ആയുധത്തിന് മുന്നില്‍ തോറ്റപ്പോള്‍ അവര്‍ മനുഷ്യനു കീഴടങ്ങി..അതോടെ ആ ഗോളത്തിലെ പ്രധാനിയായി ദൈവത്തിന്റെ പ്രതി രൂപം മാറി..
"പിന്നെ മനുഷ്യന്‍ പരസ്പരം ആശയവിനിമയം നടത്താന്‍ സംസാര ഭാഷ കണ്ടെത്തി..ഭൂമിയെന്ന ഗോളത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ പലായനം നടത്തിയ മനുഷ്യന്‍ അവന്‍റെ പ്രാദേശിക നിലനില്പിന് വേണ്ടി മതങ്ങള്‍ സൃഷിച്ചു..വസിക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങള്‍ക്ക് അതിര്‍ത്തികള്‍ നിര്‍ണ്ണയിച്ചു..മതവും, ഭാഷയും, ഭൂമിയുടെ അതിരുകളും അവര്‍ക്കുള്ളില്‍ വേര്‍തിരിവും, വിവേചനവും സൃഷിച്ചു..രൂപവും, ഭാവവും, വര്‍ഗ്ഗവും ഒന്നായിട്ടും ആ ജീവികള്‍ സ്വയമുണ്ടാക്കിയ വേര്‍തിരിവുകള്‍ മാത്രം ശരിയാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചു..അതായിരുന്നു അവരുടെ പരാജയവും..."
"അല്ല ഗുരോ..മറ്റുള്ള മൃഗങ്ങള്‍ക്ക് അവരെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലേ??" എന്ത് കൊണ്ടാണ് മനുഷ്യന്‍ അവരുടെ വാക്കുകള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ സ്വയം കാര്യങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചത്‌...??"
പി,കെ, ഗുരു കുറെ നേരം ആ ചോദ്യം കേട്ട് മിണ്ടാതിരുന്നു..തന്റെ കുട്ടികള് നൂറാമത്തെ കഥയില്‍ അക്രുഷ്ടര്‍ തന്നെ...ഈ കഥയില്‍ നിന്നും ഒരു പാഠം അവര്‍ പഠിക്കണം..ഈ മനോഹര ഗ്രഹത്തിന്‍റെ നിലനില്പിന് വേണ്ടിയെങ്കിലും..അല്ലെങ്കില്‍ നാളുകള്‍ കഴിയുമ്പോള്‍ ഈ മഞ്ഞ ഗ്രഹവും സൗരയൂഥത്തിലെ ഭൂമിയെ പോലെ!!!!!
"പി,കെ കളെ..അതായിരുന്നു മനുഷ്യന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ ശാപം...എന്ത് തെറ്റായാലും അതിനെ കുറെ പേര്‍ എതിര്‍ക്കും, കുറെ പേര്‍ ന്യായികരിക്കും..ചിലര്‍ പറയുന്നത് ഒരു കൂട്ടം വിശ്വസിക്കും..മറു കൂട്ടം അവിശ്വാസിക്കും...മതം, രാജ്യം, വിശ്വാസം എന്നിവ അവരെ തുടരെ തുടരെ വേട്ടയാടി..ഒരേ മണ്ണിലെ അവര്‍ സുഷ്ടിച്ച വിശ്വാസം, അവര്‍ സൃഷ്ടിച്ച അതിര്‍ത്തികള്‍ ഇവക്ക് വേണ്ടി അവര്‍ പരസ്പരം സ്പര്‍ദ്ധ തുടങ്ങി..അവര്‍ ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് ആയുധങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കി തുടങ്ങി..അവരുടെ നാശം വരെ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ആയുധങ്ങള്‍..അതിന് അവര്‍ക്ക്‌ വളം പോലെ മതം, ഭാഷ, രാഷ്ട്രീയം.പിന്നെ അതിര്‍ത്തികള്‍...
എല്ലാ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളും ശ്രദ്ധിച്ച് കാത്തിരിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍..അവര്‍ക്ക്‌ മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്..അവര്‍ മനസ്സിലാക്കണം..അതിലാണ് വിജയം..അല്ലെങ്കില്‍ ഇവരെക്കാള്‍ ബുദ്ധിയുണ്ടായിരുന്ന മനുഷ്യന്‍റെ ഗതികേട്‌ ഇവര്‍ക്ക്‌ ഉണ്ടാകും..അതില്ലാതിരിക്കാന്‍ തന്റെ നൂറാമത്തെ കഥ മനസ്സിലാക്കണം...
"ആദി കാലം മുതല്‍ മനുഷ്യര്‍ യുദ്ധം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി..ആദ്യം ദേശങ്ങളില്‍ ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കാന്‍, പിന്നെ ദേശങ്ങള്‍ പിടിച്ചടക്കാന്‍, പിന്നെ സമ്പത്തിന് വേണ്ടി, മതത്തിനു വേണ്ടി, ഒടുവില്‍ രാജ്യത്തിന്റെ അതിരുകള്‍ക്ക് വേണ്ടി...പല യുദ്ധങ്ങള്‍, ഒത്തിരി മരണങ്ങള്‍, എന്നിട്ടും അവര്‍ പഠിച്ചില്ല..ഒന്നും, രണ്ടും മഹായുദ്ധങ്ങള്‍ നടത്തി..എന്നിട്ടും പഠിച്ചില്ല..പിന്നെ ആയുധങ്ങള്‍ കൂട്ടി വെച്ചു..മതത്തിന്റെ പേരില്‍, അതിരിന്റെ പേരില്‍, അതിര്‍ത്തിയുടെ പേരില്‍...ഒടുവില്‍...
"മതത്തിന്റെ പേരില്‍ തുടങ്ങി രാജ്യത്തിന്റെ അതിരുകള്‍ ഭേദിച്ച മൂന്നാമത്തെ വലിയ യുദ്ധം..അതില്‍ കരുതി വെച്ച വിനാശകരമായ എല്ലാ ആയുധങ്ങളും അവര്‍ പരസ്പരം ഉപയോഗിച്ചു..ജീവജലവും, ജീവ വായുവും മലിനമാക്കിയ ആണവയുദ്ധം..ആ നല്ല ഗ്രഹത്തിലെ എല്ലാ മനുഷ്യര്‍ അടക്കമുള്ള എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും തുടച്ച് നീക്കപ്പെട്ട മഹായുദ്ധം..ഇനിയൊരിക്കലും ജീവന്റെ തുടിപ്പ് ആ മണ്ണില്‍ ഉണ്ടാകാത്ത വിധം നാശോന്മുഖമായ യുദ്ധം,,ഒടുവില്‍ ആ ഗ്രഹം സൗരയൂഥത്തിലെ മറ്റുള്ള ഗ്രഹങ്ങളെ പോലെ ജീവന്‍ നിലനില്‍ക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത ഒരു കറുത്ത ഗ്രഹമായി മാറി..അതിന്റെ നാശത്തിന് കാരണമായത്‌ അതിലെ അന്തേവാസികളായ ദൈവത്തിന്റെ പ്രതി രൂപങ്ങള്‍ തന്നെ...സ്വന്തം നാശം സ്വയം സൃഷ്ടിച്ച മനുഷ്യ വര്‍ഗ്ഗം തന്നെ...."
മിഴിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന പി.കെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ നൂറാമത്തെ കഥ കേട്ടപ്പോള്‍ അതിന്റെ ഗുണപാഠം പോലെ മനസ്സില്‍ കരുതി..ഒരു തിരിച്ചറിവ്..ഭൂമിയില്‍ സംഭവിച്ചത്‌ തങ്ങള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും ഭവിക്കരുത്..അതിന് ആദ്യം വേണ്ടത്‌ പരസ്പരം തിരിച്ചറിവാണ്...
"അതെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആദ്യം വേണ്ടത്‌ പരസ്പര വിശ്വാസവും, ബഹുമാനവും..നിങ്ങള്‍ ഇവിടെയുള്ള നിങ്ങളുടെ ദൈവത്തെ പല രൂപത്തിലും, പല ഭാവത്തിലും കണ്ടോളൂ,,ആരാധിച്ചോളൂ....പല ഭാഷയില്‍ സംസാരിച്ചോളൂ...പല ദേശത്ത് താമസിച്ചോളൂ...പക്ഷെ എല്ലാത്തിനും ഒടുവില്‍ ഒന്ന് തിരിച്ചറിയുക..നിങ്ങള്‍ എല്ലാവരും ഒരു വര്‍ഗ്ഗമാണ്..നിങ്ങള്‍ എല്ലാവരും പി,കെ, കളാണ്,,,,ആദ്യം വര്‍ഗ്ഗം..പിന്നെ രാജ്യം, മതം, രാഷ്ട്രീയം...അതായിരിക്കണം നിങ്ങളുടെ തിരിച്ചറിവും...."
ഹരീഷ്കുമാര്‍ അനന്തകൃഷ്ണന്‍
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ